-
1 gron|o
n 1. (grupa osób) circle- ścisłe grono kierownicze the inner management circle- wąskie grono przyjaciół a small circle of friends- wąskie grono specjalistów a narrow circle of specialists- grono nauczycielskie the teaching staff- w gronie rodzinnym in the family circle2. (kiść drobnych owoców) bunch, cluster- czerwone grona jarzębiny clusters of red rowanberries- grona kwiatów akacji clusters of acacia3. Bot. clusterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gron|o
См. также в других словарях:
grono — n III, Ms. grononie; lm D. gron 1. «grupa ludzi związanych pokrewieństwem, przyjaźnią, wspólną pracą, zainteresowaniami» Niewielkie, szczupłe, ścisłe, wąskie grono. Rodzinne grono. Grono nauczycielskie. Grono kolegów, przyjaciół, specjalistów.… … Słownik języka polskiego
